تکریم حیات در سیاست جنایی ایران

حق حیات سرآمد حقوق بشر است ودولتها تدابیری را برای حمایت از این حق مسلم پیش بینی کرده اند و سلب آن را مجازات می کنند. کنشگران سیاست جنائی ایران نیز متاثر از حقوق اسلام، با وضع قوانین متعدد، جرایم سالب حیات اعم از عمد و غیر عمد را جرم انگاری کرده و برای آن ها ضمانت اجراهای کیفری و مدنی در نظر گرفته اند. با وجود این سیاست جنائی تقنینی ایران در قلمرو پاسداشت حیات با کاستی هائی مواجه است که آن را نیازمند بازنگری واصلاح می کند؛وضع مجازات های شدید مثل رجم و اعدام (به خصوص برای افراد زیر 18 سال) و سپردن اجرای عدالت به افراد عادی از مهمترین این موارداست. این پایان نامه پیشنهاد می کند که قانون گذار محاکمه و مجازات بزهکاران را صرفا به مقامهای صالح قضائی واگذار کند و ضمن حذف کیفر رجم وجایگزینی آن با مجازات دیگر ، موارد اجرای مجازات اعدام برای افراد بالای 18 سال را ملغی یا تقلیل دهد و آن را برای افراد زیر 18سال حذف ومجازات های جایگزین مناسب را پیش بینی کند. همچنین بازنگری درفرآیند رسیدگی تجدید نظر در مجازات اعدام مرتکبین جرائم مواد مخدر و روانگردان را مورد توجه قرار دهد.